Οι συγκεκριμένοι καναπέδες κοσμούσαν τα σπίτια των παππούδων στο χωριό. Μακρόστενοι με τα χερούλια τους δεξιά και αριστερά, χωρίς πλάτη αφού «φιλούσαν» τους τοίχους και αγαπούσαν πολύ να βρίσκονται μπροστά από παράθυρα.
Πάνω τους θα έβλεπες κεντημένα μαξιλαράκια στις δύο τους άκρες και το «καναπελίκ’» .. το απαραίτητο υφαντό για τον καναπέ. Κάτω από αυτό υπήρχε αφρολέξ κομμένο και προσαρμοσμένο στις διαστάσεις του επίπλου. Κατά κάποιο τρόπο ο μεσημεριανός ύπνος ήταν πάντα ξεκούραστος αφού το μήκος των νησιώτικων καναπέδων είναι αρκούντος ικανό για να φιλοξενήσει ένα μεσογειακό παράστημα.
Μπορεί να μετράει χρόνους το σχέδιο και το μοντέλο αλλά είναι θαύμα πως μπορεί να προσαρμοστεί αρμονικά σε κάθε χώρο. Νησιώτικους αλλά και άλλους κλασικούς καναπέδες και έπιπλα μπορεί να εντοπίσει κανείς στο Παλαιοπωλείο Παρελθόν.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ